Netgedichten

netgedicht (nr. 56.777):

WACHTENDE STAP

De bezoekers
van Antwerpens trots gebouw
vol schilder- en beeldhouwkunsten
lopen misschien haastig
door enige zalen heen
blijven dan lange tijd stilstaan
bij een schone schepping
die hun zinnen streelt

de zuigende ogen
brengen in het denkende hart
een nevelig purper
dat zich steeds anders toont

het versnipperde bont
van een vervellende boa constrictor
verdwijnt los kronkelend
in een schaal geplette aardbeien
weke moes glanst als avondrood
kleur der ingetogen bewondering
en onwankelbare liefde
voor eeuwige uitingsdrang.