inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.076):

over het water

nu buigt het gras
het ligt vermoeid ter aarde, geen
bloem die nog de kop
opsteekt

de uiterwaarde kruimelt droog en wit
verhitte stukken zand

aan land de frisse schaduw van
een mensenhand, gebouwen liggen stil
te bleken, in de harde middagzon

heb ik het stil bekeken

... Limburg,augustus 2015 ...


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 20 september 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 84

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)