Netgedichten

netgedicht (nr. 57.751):

novemberrozen

ik breng de avond door
met een trein in mijn hoofd

tijd is op dit moment
geen beweging

zwarte inkt aait mensen
om me heen, er is zoveel pijn gebleven

alsof ze nog wachten
op iets dat er al is maar dat ze niet
kunnen verstaan

ooit zaten ze samen in een kamer
in het nachtlicht
zoals ik

was de stilte genoeg
om te huilen

Schrijver: kerima ellouise, 11 november 2015

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: oorlog

novemberrozen

3.9 met 14 stemmen

477

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Inte feelders, 10 jaar geleden

Erg mooi gedicht, Kerima !

LadyLove, 10 jaar geleden

Eentje die de vinger op de zere plek legt, hoe knap geschreven, en kijk eens hoeveel mensen je ermee raakt !

Bert Weggemans, 10 jaar geleden

Zwarte inkt die aait - wat een prachtig beeld!

Chatfant, 10 jaar geleden

Heel mooi Kerima

Dianah, 10 jaar geleden

Wat prachtig Kerima, het raakt me enorm...

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Beklijvende woorden in een heel krachtig gedicht.

Annejan Kuperus, 10 jaar geleden

Aangrijpend mooi gedicht; vooral de derde strofe blinkt in schoonheid uit...!

switi lobi, 10 jaar geleden

Indringende, prachtige Kerimapoëzie...

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden

Een rakend gedicht Kerima.

hans_, 10 jaar geleden

Een prop schiet in mijn keel,
Goddank, ik word toch nog sentimenteel
nog eenmaal fladderen mijn ogen
als vermoeide vogels in de wind
en terwijl ik de stationshal uitvlucht
valt er een druppel op mijn wang,
het regent.
Sjonge Kerima, wat schrijf jij mooi !

geeraardt, 10 jaar geleden

de oorlog die in je hoofd blijft
ook al denk je er van weg te zijn

Marije Geerts, 10 jaar geleden

Erg mooi.

Geef je reactie op deze inzending: