Netgedichten

netgedicht (nr. 58.597):

In gesprek met Vader

Praten met Vader
die mijn leven doorademt,
al voor ik er was
van me hield,
praten met Vader
hoeft niet geknield.

Hij is als vruchtwater
rondom een foetus,
luistert zodra ik me
tot Hem wend,
één en al oor
mijn stem al herkent.

Praten met Vader
is mijn levenskader,
of ik fiets, loop of strijk,
Hij luistert gelijk,
gewoon door er altijd te zijn,
praten met Vader
verlicht ook de pijn.

Soms is het heerlijk
om stil te zwijgen,
luisterend naar
wat Híj zegt,
die Zijn stem
in mijn binnenste legt.

Dan voel ik de
levenslijn die ons verbindt,
mag ik even weer zijn
als een kind.