Netgedichten

netgedicht (nr. 58.771):

Selma's lach

We waren twee weken tezamen
in een huisje op een camping
in Ouddorp-aan-Zee,
waar we de kinderen vermaakten
met liedjes en Bijbelverhalen,
waar ik stiekem meesnoepte
van je lach naar de kinderen

en waar jij sokken breidde,
terwijl de drie heren bier en wijn
dronken, zich volop beschonken

de drie maakten een stoelenbouwwerk,
wat zij 'stoelendans' noemden en wat
volgens hen moderne kunst was

terwijl je slaapkamerdeur open stond
zag ik hoe je je pyamabroek aan deed
en zag ik even het Walhalla lonken

want ja, dacht jij, hij is toch beschonken
en dat was ook zo, maar ik herinner mij
je zwaarbehaarde poes nog steeds

en nu, jaren nadien, maakt het me nog zot
van verlangen, terwijl inmiddels bij jou
het libido-niveau ook wel ingeblikt is

neem ik aan, maar daarboven zweeft de geest,
die in tegenstelling tot onze lichamen elke
dag meer jonger wordt en vuriger van aard.