Netgedichten

netgedicht (nr. 59.137):

vergetelheid

het is negen uur
in de ochtend

ik schrijf
over de eeuwigheid

mijn pen sleept langs woorden
verzonken in de stilte

ik wil geen eind forceren
noch een gezicht onthullen

dat ver teruggaat naar kinderjaren
en enkel op een zwarte bladzijde
wakker te krijgen is

ergens moet er een land zijn
een zacht land, een heel zacht land

wie wil mij vergeven
dat ik het stille kind blijf
dat de tijd niet dragen kan

Schrijver: kerima ellouise, 8 maart 2016

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

vergetelheid

4.7 met 25 stemmen

404

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

julius dreyfsandt zu schlamm, 9 jaar geleden

knap

Louis Klaassen, 9 jaar geleden

Wij zijn onze kinderdromen vergeten door de tijd, maar in de stilte blijven ze fluisteren verbonden als we zijn met de eeuwigheid.

Droevig en hoopvol gedicht, mooi verwoordt Kerima.

Guy Aarts, 9 jaar geleden

Met deze mooie woorden, zinnen, vertoef je al in het 'zachte land'. Wachten op vergeving is pijnlijk. Het neerschrijven in poëzie misschien verlossend.

ww, 9 jaar geleden

tijdenloos opnieuw!

Hilly Nicolay, 9 jaar geleden

Het stille kind mag stil zijn... ik zou het zorgeloosheid willen wensen, het zachte land kleuren op het zwart. Een ontroering bij het lezen.

Walter Tack, 9 jaar geleden

Een kind dat om vergeving vraagt,
en het eigen "ik" in zich nog draagt;
Hier is vergiffenis die 't schoonste is!

Marije Geerts, 9 jaar geleden

Niks mis met kind blijven :) Prachtig gedicht :)

Hanny van Alphen, 9 jaar geleden

Dat zachte land zou er voor elk kind moeten zijn. Niet die zwarte bladzijde.
Prachtig gedicht, het grijpt je bij de strot.

Alexander Peters, 9 jaar geleden

Zoals altijd een prachtig gedicht.

Leonardo, 9 jaar geleden

Ik vergeeft het je, Kerima Ellouise. Weer een prachtig gedicht!

Hanneke van Almelo, 9 jaar geleden

mooi!

Dianah, 9 jaar geleden

Prachtig Kerima! Het raakt.. Iedereen vergeeft het kind.. alleen het kind vergeeft zichzelf niet...

Geef je reactie op deze inzending: