Netgedichten

netgedicht (nr. 59.321):

Ogen lachen dromen

als korte rokjes
shorts en topjes in
het straatbeeld verschijnen
flitst spanning door de lucht

hoofden zijn niet meer
voorover gebogen met
ogen op schermpjes maar
kijken verrast in het rond

om vooral live
het leven te ervaren
dat zich plots in alle
kleuren lijkt te openbaren

er wordt weer
samen gelachen
handen pakken elkaar
in een liefkozend gebaar

zal het ervan komen
appte ik nog net
haar ogen lachen dromen
het mobieltje had zij al uitgezet

Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 30 maart 2016

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: liefde

lente

liefde

rokjes

3.0 met 7 stemmen

161

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Ton Hettema
Datum:: 3 april 2016; ja Hanny en Alexander en onverstoorbare Wil
mijn gevoel is dat een paar
zeldzaam moralistische
zwartkijkers
of van jaloezie verzuurde
scherpslijpers
anderen proberen te straffen
voor wat in henzelf is
afgestorven

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 31 maart 2016; Ik sluit me bij Hanny aan. Mij overkomt dat met vaste prik.
Ik wil me niet voorstaan voor Irene geweldige dichter maar ik weet gewoon wanneer Iers slecht of goed geschreven is.

Naam:: Hanny van Alphen
Datum:: 30 maart 2016; Vreemd hoor, ik verbaas me telkens weer over de zesjes die geprikt worden zonder ook maar één reden te geven waarom! Is het zo slecht geschreven? Zit het werk vol fouten? Geef uw mening eens bij dat lage cijfer, da's wel zo eerlijk.

Geef je reactie op deze inzending: