Netgedichten

netgedicht (nr. 59.451):

restauratie

Een beschadigd voorwerp
wil je weer hebben zoals het ontwerp.
Een kunstobject is niet gemaakt voor de eeuwigheid,
leeft al een heel leven, in een stille bescheidenheid.
Ingekaderd of gezet in veiligheid.

De restaurateur kan men beschouwen
als de dokter van kunstvoorwerpen.
Eerst vindt er een onderzoek plaats,
dan wordt de diagnose gesteld,
gevolgd door een eventuele ingreep.

Elk doek of beeld dat hij restaureert,
wordt met veel kunde gerespecteerd.
De doffe glimlach van een kind,
wordt door hem met feeling bemind.
De kras door haar ogen,
is net een kras door zijn ziel.

Haar kleedje gekreukt en de verf vernielt
stelt hij schrijnend vast en voelt wat hem bezielt.
Hij wil het meisje weer doen stralen.
Hij wil het gehele doek een 2de leven geven,
daarvoor moet hij inboeten met veel tijd en geduld,
voor buitenstaanders is het in een mistsluier gehuld.

Als het klaar is, heeft hij weer een stukje voldoening.
Hij speelde het klaar haar te doen glimlachen.
Elke kenner zal verwonderd staan
het zo verschrompelde schilderij,
kan het weer jaren aan.

Een restaurateur heeft een speciaal leven
Hij wil alles weer een natuurlijk uiterlijk geven.
Nooit is hij honderd procent tevreden.
Zolang hij zo’n drijfveer heeft
is het voor zijn werk dat hij leeft.

... ik bezocht een restauratie atelier en het is niet te geloven dat hij nog zoveel zal kunnen waar maken, hieronder vinden jullie het beschadigd doek.Het is erg oud, in de naden geen verf meer en heel vuil, maar alles doet hij eraan om het als nieuw te laten lijken.Ik wilde dat even kwijt in een gedicht.Zie het doek hieronder ...

Schrijver: claire vanfleteren, 12 april 2016