Netgedichten

netgedicht (nr. 60.217):

Zeventig

Wat doet een mens met zeventig,
algoritme van de tijd,
terwijl de zon westwaarts spreidt?
Wordt het zielenmeer opstandig

of een eigengereid verzaken aan het haasten?
Gedachten verstillen bij het voorbije,
de feestroes maakt hem tot een ongastvrije:
verwachtingen worden gedoofd als kaarsen.

Toch blijft het dwingend leven
drummend aan deuren van gemoed,
als voor “al-tijd” neergeschreven.

Een uitdagend leven wars van deemoed
leidt naar nieuwe wegen
langs dreven in langzame stoet.