Netgedichten

netgedicht (nr. 60.284):

Onthutst

er was een klik
het onbestaanbare
gebeurde

onthutst zag ik
het land van melk
en honing in je ogen

niet het gewone
uit de doos met
alledaagse dromen

maar ik was daar in
de schoonheid van het
pas geschapen paradijs

jou aan mijn hand
en jij volmaakt op
een goudgeel strand

we spiegelden
in helder water
ik zag je klaterlach

wat jou ontbrak
had ik te veel toch
pasten wij als een geheel