Netgedichten

netgedicht (nr. 60.296):

Lange trage rollers

koel rollen
de golven om
hun kuiven vallen
voor een heldere zon

ooit hebben zij
met vliedende vloed
in een noordwesterstorm
verwoestend toegeslagen

toen joegen afvalhout
en losgeraakte stukken
puin langs het steeds
verder afkalvend duin

wie nauw luistert
hoort berouw in het
zacht gefluister over
dit extreem geweld

hun schoonheid
in de lange trage rollers
maakt nog sissend goed waar
het strand toen heeft gebloed