Netgedichten

netgedicht (nr. 61.031):

Opwaaiend stof

muren kaatsten
het zinloos gesprek
echo’s dolden
in holle frasen

ramen donkerden in
de zee van misverstanden
die zich ontrolde op
stranden vol onbegrip

de discussie met een
spervuur van woorden
emoties vlamden in
gesticulerende handen

een krijsende meeuw
klaarde de lucht
nam stilte mee in
het koninklijk landen

wij lachten om
zijn opwaaiend stof
wisten in relativeren
eenstemmigheid te creëren