Netgedichten

netgedicht (nr. 61.053):

Het wolkje schaduw

was het verwarring
die ik in je ogen zag
licht contrasterend
met je open lach

het wolkje schaduw
dat je blik verwijdde
tot voorbij de horizon
gaf jou wat schrik

een eerst besef
dat liefde ook
seizoenen kent en
niet alleen aan lente went

in perspectief vergroten
hebben we van samen
zomerslang genoten en nu
de eerste oogst misschien

die nog warm beschut
met ons zal overwinteren
het voorjaar gaat ervaren
als begin van eindeloze jaren