Windstilte?

Vacuüm waarin ik moet berusten
ik vaar in de schaduw van je licht
waarin je de werkelijkheid bewaart,
geluidloos in het oog van de orkaan,

ik kan er moeilijk tegen dat je van
gedaante wisselt, daarin ik vrijwillig
moest vervreemden, een windstilte
waaruit ik de kracht ontlenen moest

om schaduwen te binden, niet uitlegbaar
dat alles ook onbegrijpelijk kan blijven
hoe het komt dat ik jouw vertrek
te verdragen kan zonder pijn

het lijkt simpel in de baan
van jouw afwezigheid, het stelt
dat de link tussen zon en maan
koppelt liefde aan onsterfelijkheid

los van barrières maar dat woord blijft,
waaraan we mede – en schatplichtig
blijven als de schijn van de
onwerkelijkheid wordt ontdaan,

belangrijkste gedeelte van onze tijd.

... Illustratie: CoverZ.c ...

Slechts een gedeelte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 94