uit het zicht

zoals de taal van de
waaier het spectrum
van de liefde bestrijkt
de zwarte vogel het

onheil aankondigt
de zee telkens beetjes
zand wegspoelen zal
de in twijfels gedoopte

pen in drijfzand verdwijnt
de verbinding wordt verbroken
iemand zijn naam schrijft met
tegenstribbelende hand en we

tussen de tederheid en het
onaantastbare dobberen
zoals we niet weten wie we
zijn uit het zicht van de haven

overig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 106