Eens droegen wij vele namen
geboren uit de schoot van onze moeders
waren wij eens gelukzalige baby 's
en we laafden onze dorstige behoeften
aan haar volle borsten
zo wentelden we ons in gelukzaligheid
en verder moesten wij niets
maar al snel was daar de wereld
met haar verwachtingen
van baby werden wij peuter
van peuter kleuter
en gehoorzaam kind
van leerlingen werden wij studenten
klaargestoomd om levenslang
brave brave burgers te zijn
ondergeschikte dienaren van politiek en kapitaal
werken zouden wij, aan de vooruitgang
gehoorzame gelovigen zouden wij zijn
van staat en kapitaal
en wij dienden en verdienden
voldeden braaf aan onze belastingplicht
we betaalden voor onze oude dag
wij schikten ons naar believen
of wij nu werkgever of werknemer
ook wij baarden kinderen
maar anders dan onze ouders
bleven wij tevens werknemer of werkgever
en niet zelden - eeuwige student
om ons aan te kunnen passen
aan de - steeds sneller veranderende - wereld
en eer we het doorhadden waren we grijs en moe -
toch zijn we volk en vaderland blijven dienen
wij bleven ons best doen
en werkten in het zweet de aanschijns
tot aan het uitgestelde
en afgeroomde pensioen
eens droegen wij vele namen
baby, kleuter kind en kleinkind
leerling en student
echtgenote, vader moeder
werkgever of werknemer
mantelzorger voor onze ouders
nu zijn al onze namen zorgvuldig verwijderd
uitgeschreven is onze geschiedenis
ons bestaansrecht opgeheven
gereduceerd tot slechts een kostenpost
heten wij niet meer - bestaan we wij enkel nog
als vergrijzingsprobleem
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: Marije Hendrikx, 3 maart 2017
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
ontmenselijking
398
Geef je reactie op deze inzending: