wij leven om te begeren

Dat ik u begeer,
uw rode haren die voor een gerucht
van jeugdigheid staan,
uw schouders ongekend tenger
die noden tot strelen.


Dat ge me bekoort,
waar onderkoeldheid heerst
tiert de verscholen begeerte
als zomerkoren, als kattenkruid.

Laat me uw lippen beroeren
zachtroze als de kleur
van uw rusteloze ziel.

Verstrengel uw lendenen
met de mijne en laat me
uw angsten smoren
met kussen fel
als voorjaarsregen

Daar staat ge, het groen
van uw ogen, niet langer schalks nu
buigt zich en verzacht
en zegt me dat het goed is .....

Schrijver: koen Goovaerts, 5 maart 2017

goovaerts.koenhotmail.com

Biografie van deze schrijver

ogen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 107