Netgedichten

netgedicht (nr. 62.295):

Ver en dicht bij mijn bed

Heel ver van mijn bed ligt het vreemde
Waar gevaar in alle hoeken schuilt
Waar velen leven als ontheemde
En menig mens in stilte huilt.

Heel ver van mijn bed ligt het onbekende
Overal het steeds dreigende gevaar
Overal heerst angst en ellende
Maar wij zijn dat niet gewaar.

Heel ver van mijn bed woedt oorlog en strijd
Vluchten mensen voor hun leven
Ach, ons treft geen verwijt
Daar kunnen wij niet om geven.

Heel dicht bij mijn bed kloppen mensen aan
En vragen om warmte en eten
Dus niet alleen ver bij ons bed vandaan
Maar ook dichtbij zijn wij menselijkheid vergeten.