Netgedichten

netgedicht (nr. 62.682):

er is een open en toe gaan van deuren vandaag

in het papier
is er een muur

het houdt de letters
op afstand

woorden die niet geschreven
kunnen worden, woorden die nog nooit
bij elkaar hoorden

zoals - ik mis je -

ik streep ze door
mijn liefste verdriet

is een gesloten toekomst

wellicht wordt dit alleen in poëzie begrepen
zoals een treurwilg die met zijn trieste vlagen
te veel takken torst

en misschien heb ik een teveel aan bomen
gedragen

*

wanneer alles weer voorbij trekt
besef ik dat een heengaan ook een blijven is

Schrijver: kerima ellouise, 21 april 2017

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

er is een open en to

3.7 met 14 stemmen

437

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 8 jaar geleden

We kunnen gevoelens op papier zetten, maar ook al schrijven we ze niet, ze zijn er wel. Soms hangen de takken zwaar, maar de boom weet ze toch weer te dragen.
Hoe wij de dingen dragen komt door de kracht in ons, gelijk de boom ook z'n kracht heeft.
Het gedicht roept emotie op, weer op een bijzondere manier verwoord Kerima.

switi lobi, 8 jaar geleden

Gelukkig is er dan de poëzie, om alles duidelijk te maken... of het nu begrepen wordt of niet: gevoeld wordt het wel.

Ik ga mee in het prachtig vinden en het gevoel dat je oproept.. dat voelt heel dichtbij, ondanks dat ieders persoonlijke verdriet nooit goed aangevoeld of begrepen kan worden... Prachtig!

Inte Feelders, 8 jaar geleden

Dit gedicht is zeker een blijvertje ... prachtig, Kerima !

Dianah, 8 jaar geleden

Prachtig Kerima! Wederom een gedicht dat indruk maakt.

Guy Aarts, 8 jaar geleden

Weer eentje van de bovenste plank, Kerima! Prachtig gevoelvol gedicht.
En een weergaloos mooi einde.

ww, 8 jaar geleden

een gedicht als ultiem redmiddel misschien. slechts de bomen weten het.

Ralameimaar, 8 jaar geleden

Mooi troostend einde met een treurwilg waaraan de lente bloeit

Geef je reactie op deze inzending: