Netgedichten

netgedicht (nr. 63.079):

Vuur van de hel

ik heb de
bloemen gezien
bloeiend met
paradijselijke pracht

volmaakt in
vorm en kleur
wiegend op
eigen muziek

in stralend
reiken naar licht
op ranke stelen
een schitterend gezicht

maar ik wist
dat hun wortels
een gif bevatten met
het vuur van de hel

in scherp vertakken
doorsneden zij grond
de duivel als
onschuld vermomd

mijn bloem
op weg naar het licht
maar wit van hun wortels
vergaarde kwaad uit de aarde