Netgedichten

netgedicht (nr. 63.125):

In fysiek openbaren

er was geen waas
of een aura
met vreemd licht
ik was compleet
de wereld kwijt

in een demasqué
van gewoontes
keek ik om me heen
voelde geen empathie
in tal van blikvangers

ze zeiden me niets
ook de verschillen
in vorm en grote
kon ik niet duiden
omdat alles bewoog

leek te ademen
als organisch geheel
zonder verplaatsen
maar wel in een
gestructureerd beeld

ik raakte materie
voelde contact
wist mij geladen
met alles wat ik zag
in fysiek openbaren

het was een
bijna hemels ervaren
toch hernam de omgeving
zijn deel na dit deja- vu
van het scheppingstoneel