Netgedichten

netgedicht (nr. 63.291):

uitstel

ik verdrijf pijnen
met andere pijnen…

mijn ziel weent
mijn geest verjaagt
kwellende gebeurtenissen
door andere te creëren

er heerst een veldslag
in mijn vermoeide lichaam

bewust of onbewust...
ik blijf het steeds herhalen.

Schrijver: jonhy donovan, 2 juli 2017

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

geest

ziel

denken

3.7 met 10 stemmen

271

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Ralameimaar, 8 jaar geleden

zo doen we meestal, is waarschijnlijk ook menselijk, wat er voor in de plaats komt is vaak draaglijker door ander perspectief, mooi!

Hilly Nicolay, 8 jaar geleden

Telkens weer wat opzij duwen soms met pijn en moeite.
Tot hier en niet verder... Nadenkend gedicht johny

kerima ellouise, 8 jaar geleden

...en op een bepaalde dag komt er een punt achter uitstel en slaat de confrontatie keihard toe...Sterk neergezet!

metske, 8 jaar geleden

sublieme voorstelling van onopgeloste zaken te verduisteren

hanne, 8 jaar geleden

daarmee heb ik mijzelf ook al betrapt
zeer goed verwoord!

Geef je reactie op deze inzending: