Netgedichten

netgedicht (nr. 63.300):

uitgepierd

op de kop borend
in een zetel zittend
droomde hij zijn victorie

met grote molen rijdend
reed echter een gegeven kwak
zijn karretje in de poep

van meet af aan
draaide hij het koffiemolentje
met pap in de benen

een snok eraan geven
om er op en er over te gaan
dat lukte hem niet meer

de pedaleur de charme
lonkte even nog met de mongolenwaaier
met linkeballers en plakkers gevuld

als danseuse op pedalen
fier en frele trappend
mist hij ook die waaier

urenlang hing amechtig hij
aan het reddend elastiek
dat nog een bus werpen wilde

met grinta gretig harkend
draaide houterig en vierkant hij
om vluchtend weg te kletsen

het gat viel groter echter
toen wapper van hongerklop
op vals plat hem lossen deed

nu staat hij geparkeerd
bij de man met de hamer
die dicht de deur smijt