Proxima centauri

er is een diepte die ontneemt het licht
met oneindig gewicht en zwaar gemoed
dat omhelst het hart zo dicht
dat het welhaast stikken moet

verder dan de einder gaat dit niet
stiller dan zwijgen zonder woord
met ruimteloze aarde in het verschiet
in een zucht door niemand gehoord

verder van huis door asbreuk en onbalans
een steen die van de rots is vervreemd
alle pogingen maken weinig kans

verzegelde verzen hurken bij het hoofd
er is een diepte die het zicht ontneemt
totdat het hart blijvend is verdoofd

hart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 77