Acceptatie
Eindelijk is er een accepteren
dat ik alleen
maar toch ook saam
in gedachten,
door het raam
ben bij elkaar,
met iedereen
hoewel niet echt,
maar wat is echt
fysiek contact,
of in het zaad,
nog ongezien en ongelaten
veel méér contact daar,
alles is ineen daar
uiterst fijn
structuur aanwezig,
is er bezig, op te bouwen
te ontvouwen
al lijkt het niets
het kleinste iets groeit uit
in groots, nu
of in een volgend leven
Geplaatst in de categorie: tijd