Netgedichten

netgedicht (nr. 64.273):

De tijd van is gekomen

Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.

Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.

Ze vonden het wel grappig
kenden mij niet eens van gezicht
ze projecteren hun sores ook niet op mij
ze kijken wel mee met een oud vergrootglas.

Met eenzelfde belangstelling denk ik
bang te weinig tijd over te houden
over wat haar nu juist zo charmant maakt
"hoe komt ze over in mijn regels".

©23-11- 1999