inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.290):

Droom zonder eind

hij had lange messen geslepen
wilde af en toe steken
heeft zichzelf opengereten
in een droom zonder eind

toen het bloed was uitgelekt
de agressie langzaam wegebde
in een steeds zwakker pulseren
kon de dood hem niets meer leren

zij hebben elkaar de hand gegeven
samen broederlijk het glas geheven
proostend zag hij plotseling de zeis
met een nog vaag glinsterende kling

met op het scherp van de snede
zijn nog donkerwarme bloed
hij is als de donder verdwenen onder
het mompelen van een verschrikte groet


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 25 november 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 127

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rudolf
Datum:
6 december 2017
Veelzeggend

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)