inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

2017

netgedicht (nr. 64.518):

Herinnerd worden en worden vergeten

Eens een bloem van pracht en toekomst,
een bron van oneindig zicht,
een tong voor vele oren.
Nu wachtend op wat hem toekomt,
een duister licht,
waarin het einde wordt geboren.

Eens zo vol van superieur intellect,
het leven bood hem wat het had.
Nu zo leeg op late dagen,
wachtend op de nacht.

De zin van het leven:
herinnerd worden en worden vergeten.

... Fluisteringen van de donkerste schaduwen ...

Schrijver: Dani Vlijm
Inzender: Ivana Draganovic, 18 december 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 450

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)