inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.517):

de buigzame dood

zo in het onthullen van het
vlaggenschip verrast mij het gevoel
dat de dood buigzamer is dan
het hart van de langst levende

razernij bestiert de arena met horens
die alles geraken wat in onwil is gelegen, morgen
ja morgen ademt de pret mij in het gezicht omwille
van de stem die mijn binnenste vertolkt

is het sterven een handeling van het oneindig
vallen en opstaan? verdomd dat gekrabbel zou
toch eens moeten stoppen? halt, deze dromerij
erkent geen daad waar in alle redelijkheid

de mens wordt gebalsemd tot in zijn
oorspronkelijke staat

ach, de getrouwen die de hemelen als
schepselen bereiken loven hun eigen fantasieën
zoals de kribbe het aan de drie wijzen
had voorgesteld

Schrijver: elze, 17 december 2017


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 140

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Emiel Warswater
Datum:
18 december 2017
'de mens wordt gebalsemd tot in zijn oorspronkelijke staat', mooi is dat, fantastische eindstrofe ook

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)