Aan de Dom

Utrecht, stenen kraamwieg van herinnering,
vergeeld dagboek bezaaid met zand,
bed van klei met vergane minnaressen
en uw grachten vol stromend stof.

Uw stegen met onafgemaakte vrijpartijen
en riolen overlopend van BH's,
necropolis van verteerde vrienden met
nagalmende dranklokalen.

Uw stadswerven vol onverzonden brieven,
half afgeschreven of hunkerend om laatste woord.
Stad krakend onder zoveel lievelingen,
naschuddend in hun schaterlach.

Utrecht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 131