getuigen

over rotsen ligt de wankele afdaling
met zicht op verhalende cipressen: hugenoten
begraven zonder steen of voortvluchtig

terug klimmend, de spieren verzuurd
in de verte het terracotta dak
de oude deur, schietgaten in de wanden
laaghangend mist, rook, geur van hout

de oeroude rank levert nog wijn
in harsachtige herinnering: samen
met kaas in schimmelzout en
vruchten gerimpeld door tijd
gekonfijt, maar in de kern zo zoet als
liefde die moeilijk te verklaren valt

het heet troost..

rotsen wijn troost

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 118