weerschijn

de spiegel ziet mijn zee
achter holle ogen tranen
enkel slierten zeewier
in mijn schedel ankeren

verwaterd wrakhout vermolmt
de herinnering aan uitgroei
maar kiert naar buiten

binnen rest slechts het grote geheel
en ik

ik at de dag die ziltig was

schedel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 93