Netgedichten

netgedicht (nr. 65.080):

De nadagen

het was geen
majestueuze vuurbal die
aan de hemel verscheen

noch een ingetogen
stukje décor vol
nostalgie uit de nadagen

er vibreerde iets
tussen licht en lucht
dat ieder mentaal raakte

onontkoombaar schreef
een boodschap zijn letters
in de menselijke geest

een bericht dat voor
allen dezelfde inhoud had
door tal van beelden begeleid

er is geen geloof
en hopen meer wel liefde
in een heel zeker weten

wij delen eeuwigheid
zijn deel van de
oneindigheid van leven

wij hebben eindelijk onszelf
begrepen als goden in een hemel
die voor ons moeder aarde zal zijn