Netgedichten

netgedicht (nr. 65.809):

Door Vivaldi

Ooit lees 'k in tijd de vrouwen uit mijn leven
dansend met baleinen vingervlug weg
Ooit lees 'k opgekropte woede
die 'k daarna raket-vlug lanceer

Vanbinnen bij mij zit woede
beheersbare boosheid ongetemd
een godvergeten gramschap die pas gaat liggen
als luiken voorgoed sluiten

Lang ken ik hun pijn en zij mijn wrevel
die wegebt en weer verschijnt
uiteindelijk, hoe je het ook
wendt of keert, getijden wisse-
len elkaar voortdurend af

Gramschap als een synoniem voor wrevel
een kwaadheid die zich dan toch laat gelden
hoewel de jongeman in
mij zich subiet tegen mij keert
daar hun tijd reeds is vergaan

terwijl die van jou en mij
pril is, gelijk zomerend voorjaar
met alle seizoenen nog voor de boeg

Lente, zomer, herfst en winter
door Vivaldi subliem gecomponeerd
Net als onze tijd, het voorjaar heel erg pril
met wie weet, een hele gave zomer voor de boeg
nu zowel herfst als winter verdwenen...