wat ik niet denken kan

op een lome
middag bundel ik
mijn trage gedachten

alledaagse
impressies wachtend
op het witte doek

buiten belijning
zonder boodschap in
immer wisselend licht

achter de kleuren
de lege plekken voor
wat ik niet denken kan

het huis mijn tweede
huid dat verdwijnt
zodra ik ontwaken zal

jij mijn betere ik
onvindbaar in een
niet gevulde plek

de vrijplaats voor een
droom die aanklopt maar
niet binnenkomt

achter de kleuren
de lege plek voor
wat ik niet denken kan

overig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 108