Netgedichten

netgedicht (nr. 66.100):

Mira (dubbelster)

wentelend
in de volstrekte eenzaamheid
van een absorptienevel
mat ik mij een maatje aan

en werd als dubbelster verschoten
radicaal lichtvaardig waar-
genomen met een boeggolf
en een plasma-
staart in de walvis

bracht licht

uit krakende luidsprekerconus
klinkt onbestemde pruimenmoes
van afweer

en rukt na eeuwen rede
mentaal onweerbaar brandweer uit
tegen laaiend volkseigen vuur

en die hier mogen wonen
bij een innemend wetsbesluit
doven weer langzaam uit

te midden
van dogmatische demonen