Aan de rand

Aan de rand
ergens ten velde.

De torens van Gent
prikken mijn aandacht
steenvast op de stad.
Zij wenken: “Kom terug!”.

Het spel van zon en schaduw
belicht telkens weer opnieuw
haarden van herinneringen.
De stad ontplooit zich.

De torens blijven wenken.
Als vingers tikken ze mij.
Engagement en eigendom
weerhouden mij verder.

Getikt door de spanning
tussen tastbare biotoop buiten
en verruimende mogelijkheden
van de virtuele stedelijke kosmos.

Aan de rand
vooralsnog of voorgoed?

Gent rand stad

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102