Zijn kerstdroom
De kalender telt zijn jaren en steeds maar weer ouder,
zijn vrienden sterven en steeds weer meer alleen.
De tijd krijgt meer haast en verliest zijn dagen,
ze sluipen ongemerkt langs hem heen.
Uit de TV jubelt het kerstfeest zijn kamer binnen
met altijd maar weer dezelfde mensen.
Ze zijn allemaal nog zo jong en zo mooi,
vrolijk Kerstfeest en een ieder de beste wensen.
In de kerstboom met honderden lampjes
hoort hij een belletje, heel hoog en sereen.
Het houten kerstengeltje beweegt en raakt los
en vliegt wat onwennig door zijn kamer heen.
Zij wiekt naar hem toe en groeit en groeit,
dan ziet hij het ineens, het is zijn vrouw.
Ze zit nu naast hem, hij voelt haar warmte,
dan fluistert ze “Zal ik je wat vertellen,
ik hou vandaag nog meer van jou.”
Hoe vaak al, heeft zij hem dit toegefluisterd,
hij ziet het beeld weer op zo'n fijn moment.
Hij voelt weer de pijn van de weemoed,
dit is eens geweest en komt nooit weer
naast droefenis heeft hij dit ook eens gekend.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid