op zich

ik zoek iets meer
dan die gemoedelijkheid langs mijn huid
van kruin tot kuit strijkt
ook verwachting tussentijds

scherpe tongen, met
een vlammend commentaar
maken slechts onzekerheid waar

ik buig en laat mijn haar
in sluiers naar beneden vallen

gelijk als het gestorven blad
van stille herfstbomen
en het lallen van een dronken tong
een stofbad in te droge dagen
gaan levenswegen met een grote sprong
voorbij aan ’t slechte pad

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=opzich

Schrijver: switi lobi, 27 januari 2019

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

op zich

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 72