interglaciaal

maandagochtend bij luwte van
dit traag ontdooide lichaam

ik kijk in mijn zeespiegel
en zie een naderend eiland

het tijdstip is onbeduidend
want niets blijft bijvoeglijk voornaam

de vroegte oogt nogal waterig
aan het einde van de sneeuwrand

met mijn hals over kop
trekken tranen over beslagen glas

blauwe maandagen, grauwer dan grijs
ik wou dat het al lente was

somberheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80