inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.730):

Onstuitbare natuur

De tijd en maan staan bol
de seizoenen slijpen vol, ik verzin een
onvoltooide symfonie, een universele
ouverture, een humaan bolwerk,
een “pas de deux” in natura

die maar langzaam wil rijpen
mijn composities zijn van een
ouder repertoire, vaak op hol geslagen
door melancholie, ontsproten uit het
labyrint van een herkenbare gravure

wat geweest is, is geborgen blijft branden
als een onblusbaar vuur, de mogelijkheid
op elk instrument de toonladder van het
leven te bespelen, wat ieder recht geeft op
zijn toonhoogte, daaruit z’n zingeving beleeft

deze beschouwing maakt mij transparant
ontleen de zwaartekracht om gedane
zaken opnieuw te leven, ontleen de macht
een zuivere toon te slaan, misschien de opmaat
als definitief partituur, ethiek zonder winstbejag,

waarin alles eindigt en begint bij de realiteit
als onderdeel van de onstuitbare natuur
bemint en omarmt door iedereen op den duur.

... Illustratie: Bron HumanNature ...

Schrijver: Pama, 6 februari 2019


Geplaatst in de categorie: psychologie

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 28

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)