Netgedichten

netgedicht (nr. 67.632):

Je bent er niet

Je bent er niet,
maar ik draag je in me mee.
Je hoort me niet meer,
maar in m’n hoofd vertel ik je alles.
Je ziet me niet meer,
maar in m’n dromen kijk ik je in de ogen.
Je kan me niet meer voelen
en toch raak je me.
Mijn verlangen heeft geen stem meer,
maar het zal blijven verlangen...

M’n handen zijn gebonden,
maar m’n hart niet.
Jij bezit de sleutel tot mijn ziel.
Enkel jij bezit mijn hart,
hopelijk door jou bewaard en gekoesterd
en eeuwig geliefd...

Je weet m’n lief,
ik kan niet voor, noch achter
en dat maakt de pijn niet zachter...

Je blijft me lief...
Onvoorwaardelijk,
onbegrensd door afstand en tijd...

Mis je...
Nu... morgen... altijd...