Netgedichten

netgedicht (nr. 68.191):

De stille patio

je scheen
door een wolk
verdween rollend
en tollend toen
ik je zag om
aan het grijs
van de randen
het licht van je
terugkomst te hangen

vaak was er
de schijn voor
het echte
vuurwerk moest
je wat studie
hebben gepleegd
over het hoe en
waarom om alles
te weten over de zon

ook ik heb
gezocht tussen
schaduw en licht
naar je eigen gezicht
in het couleur lokale
van grijze bergen
het heet rode zand
de stille patio en je
uitnodigende koele hand