inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.210):

Zomerse buien

Die hete zon
rent het alfabet af

letters krijgen vleugels
woorden vliegen fladderend
langs flora en langs fauna

zinnen lijken weg te dansen
om lichaamstaal te willen verstaan
aan de overkant van de oevers

alles wat deugd
gaat ten onder

achter wolken verscholen
daalt de hemel

dichterbij vol liefde
de enige vreugde
het prille verlangen

iedere zomer heviger
dit vragen in de taal

niets en leegte, ergernis
vreugde, tranen en verdriet

en dan,

daar achter stilte, gezonken horizon
aardse kalmte boven het moeras
het verhaal voor Moeder Aarde

met haar onbewuste verbanden
niet-rationele beginsels
volkomen sereen in haar kalmte

o lichaam en ziel
nu ik je zie genieten

is de liefde volmaakt
primitief, in diepe gevoelens
de juiste snaar gevonden.

Schrijver: mobar, 2 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 128

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)