Netgedichten

netgedicht (nr. 68.246):

Een stukje geluk

je lachte altijd
als de ander keek
in een stukje geluk
dat brak uit
het star van
emotieloos grijs

nooit wilde jij
praten maar ik had
wel in de gaten dat
jouw contacten
met hiernaast
werden aangehaald

nog was je bij ons
in de dagelijkse sfeer
maar je gedachten
vlogen steeds vaker
heen en weer met
grotere tussenpozen

alsof jij al had
gekozen voor een
langer verblijf tussen
geestverwanten en
bekenden die de weg
al hadden afgelegd

jij had de
warmte al ervaren
in de rust van
virtuele armen die
zij uitstrekten naar jou
met in hun lach kom gauw