Netgedichten

netgedicht (nr. 68.429):

Hemels blauw

het was een boer
die met zijn zeis
de bloei platlegde
van bloemen die
jij hebt gezaaid

waarvan wij de groei
hebben gekoesterd
in diverse nuances groen
waarbij het palet seizoen
getrouw van kleur verschoot

nog oogstte wei
zijn volle herfst blij tot
zij vielen door scherpte
aan de voet in hun
dodelijke laatste groet

zonder misbaren
zijn de mooiste aren
door de raapsters van
de oogst verzameld tot
het jaarlijks droogboeket

in felle tekening daalt
ook nu nog felle hitte
op ons neer uit
diepe kleuren rood
in cirkels hemels blauw