Netgedichten

netgedicht (nr. 68.628):

La Vie en Rose

Ik zat op een studentenkamer
Verslond de filosoof met de hamer
Maar spannender vond ik films van Brando
En de duivelskunstenaar Armando

Ik woonde daar met Jack
En zoals in "On the Road" van Kerouac
Stelde hij voor dat we met ons beiden
Naar Turkije gingen rijden

Liftend zouden we vertrekken
Want we moesten op de kleintjes letten
Met onze duimen langs de oprijstrook
En hielden het zo lekker goedkoop

Van een blondine herinner ik me nog de rit
Waarna we werden opgepikt door een rich kid
Dik in zijn Milanese vader's slappe was
Scheurend door de Brennerpas

Een hipster blootsvoets in zijn Benz
En in no time waren we over de grens
En kochten een ticket tot Ancona met de bus
Want het liften lukte niet meer dus

Namen we de nachtboot naar Griekenland
Waarna we over de zee heen aan het strand
Onze rugzakken bij het eerste pension
Van ons afwierpen als een blok beton

Zongebrand en feeling cool
Kwamen we daags later aan in Istanboel
Op het dak van een low budget hotel
Voor niet meer dan drie dollar jawel!

En toen het stortte van de regen
Verkasten we de gang op om daar gelegen
Net zo gemakkelijk op onze matten
De slaap weer te hervatten