Netgedichten

netgedicht (nr. 69.429):

Kanker

jij hebt de pijnen
ervaren van verdrogende
boombast en de oogst
van leeg gele aren

zag hoe klei
scheurde tot een
rafelig patroon in
uitgewoonde beddingen

voelde hoe
verlammende angst
brekend krampte in een
al zwaar geteisterde wereld

ongezien zijn de
natuurgebeurens van
een al zwaar uit het lood
geslagen stervend bestaan

geen incidenten
maar de kringen
lopen niet meer in
close harmony zingen

schade lijkt beperkt
maar kanker vreet met
al zijn tumoren door als
een alles verscheurend beest