Netgedichten

netgedicht (nr. 69.528):

Bericht

Niet zo lang geleden ontving ik een verontrustend bericht:
ik moest bij oncologie toch nog nader worden doorgelicht.
Het kwam na een eerder grondig onderzoek van een internist,
die daarna alsnog niet de juiste oorsprong van mijn klachten wist.

Zo'n bericht, onverwacht, het treft je als een zware mokerslag,
want een ziekte met een grote K, zeg met je handje maar gedag.
Nadat het onderzoek is voltooid, begint het grote wachten
op de uitslag, het vult bijna elk moment al je gedachten.

Een troostend gebaar, een hand door mijn haar, een heerlijk woord, mar neen,
ik ben eenzaam en dit bange moment beleef ik heel alleen.
Lieve god, leefde de grote liefde van mijn leven nog maar,

dan kon ik troost vinden in de beschermende armen van haar,
en al woekerde de kanker reeds onherstelbaar voort in mij,
zou zij zeggen: Lieve schat, wij blijven toch altijd zij aan zij.

... (De zwelling bleek geen kanker te zijn, maar een onschuldig iets. Omdat de inrichting van mijn buikholte kennelijk afwijkt van de standaard, kon de internist er eerst geen chocola van maken) ...

Schrijver: Ruurd van der Weij Fortin, 6 januari 2020