Netgedichten

netgedicht (nr. 69.561):

thuismakers

kinderen van jezelf
daar groei je mee op
je herkent de karakters
hun sterktes en hun zwaktes
wat ze nodig hebben
dat ontdek je gaandeweg

andermans kroost opvoeden
vraagt om lef en vertrouwen
jouw veilige wereld te openen
om vallend en opstaand
samen ontdekken te kunnen
wat een fijn thuis kan zijn

wie zich zo wil laten raken
heeft de sleutel in handen
om kinderen klein en groot
zich weer veilig te weten
die eerder dat vertrouwen
te vaak geschonden zagen

typisch zijn ze eerst misschien
klinken vreemd en ruiken raar
ze breken in op de gewoontes
met voor even maar of altijd
een vind- en zoektocht tot gevolg
naar een nieuw samen zijn

zoals ze ooit het zelf leerden
in of van hun eigen jeugd
openen zo thuisgevers deuren
voor kinderen van anderen
om in hun huis en hart
weer de slingers te hangen

zo de ongemakken overwinnend
smelten zij als puzzelstukjes samen
ieder voor zich samenhorig verbonden
aan de eigen wortels van het bestaan
die als vrijende egeltjes langzaam
zich in elkaar verstrengelen mogen

... • Geschreven voor al die papa’s en mama’s die als pleegouders hun hart en huis openen voor andermans kinderen, net zo goed als voor de papa’s en de mama’s die het lef hebben om hun kinderen een (tweede) thuis te laten vinden bij anderen, gewoon, omdat het beter is! | 10 januari 2020 ...

Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte, 10 januari 2020